Niwa badań na Litwie szeroka i niewyczerpana jak morze i to nie pod jednym względem. Czy to artysta zechce ją przebywać z ołówkiem i pędzlem, czy geolog, botanik lub rolnik, zechcą eksploatować jéj łono, czy historyk grzebać się po jéj kurhanach, archiwach, ruderach zamków i kościołach, czy badacz obyczajów zapuści oko w masę plemion tu mieszkających, czy poeta zechce się zapomóc pieśnią i podaniem – wszystkich czeka jeszcze u nas plon obfity, któregośmy się zrazu ani domyślali, patrząc na skromne a potulne oblicze naszéj ziemi.

  WIĘCEJ  

Na ławeczce ubitej z kamieni polnych i darni.
Nie myliło jej serce: młodzieniec, oparty na dłoni.
Siedział tam w zamyśleniu, do matki plecami zwrócony.
Więc podeszła cichaczem i z lekka mu ramię dotknęła,
A gdy głowę odwrócił, dostrzegła łzę w jego oku.

  WIĘCEJ  

Stara stolica Giedyminowa,
Wilno, pieszczota pięknéj natury
Pomiędzy gaje, pomiędzy góry
To kwiat, co w dzikiem zielsku się chowa…

(W. Syrokomla, Marcin Studzieński)

  WIĘCEJ  

MURZYN
odchodząc
Murzyn swoje dzieło sprawił, Murzyn odejść może.

  WIĘCEJ  

W roku zbawienia tysiącznym pięćsetnym
Dziewięćdziesiątym i dziewiątym pono,
Zygmunt, którego trzecim narzeczono,
Panował w Polsce; — czy był królem świetnym?
O czem zamyślał? co czyni? jak żyje?
Czyim dał ucho podszeptom zdradzieckim?
O tem szeroko piszą historyje;

(W. Syrokomla, Stare wrota)

  WIĘCEJ  

Szczęściu nie ufaj za wiele!
Zważ, na żywiołu niesfornego grzbiecie
Los floty twojej; burza ją rozmiecie,
Pochłoną morskie topiele.

(Pierścień Polikratesa)

  WIĘCEJ  

W czasie owym, kiedy wszyscy ludzie skakali z jednej posady na drugą, towarzysz Korotkow mocno siedział w Gławcentrbazspimacie (Główna Centralna Baza Materiałów Zapałkowych) na etatowym stanowisku referenta i przesłużył w nim całe 11 miesięcy.

  WIĘCEJ  

Stworzona niedawno na Wolnych Lekturach kolekcja Lithuanica powiększa się dzisiaj o zbiór utworów w języku litewskim.

  WIĘCEJ  

Gdy inni szukają źródeł Nilu w skwarze zwrotnikowego słońca, gdy odkopują gruzy Troi lub giną wśród lodów podbiegunowych, ja, ku tobie podążam, domowy Niemnie, by wyspowiadać nurty twoje i ustronia wybrzeży twoich, by skosztować chleba i soli pod strzechą nadniemeńską i pogwarzyć z rzeszą siół twoich. Wiem, że z dalekich i niebezpiecznych pielgrzymek odnieść można korzyści, że świat cały ludzi partych szlachetną żądzą wiedzy nagradza sławą powszechną. Ale ja sławy nie szukam, a korzyści pragnę przede wszystkim swojskich dla ziomków moich.

  WIĘCEJ  

PENTESILEA
Niejedna, kiedy do chłopca przywarła,
Powie: tak wielkie jest moje kochanie,
Żebym cię, luby, z miłości pożarła!
A po namyśle – głupia! – zdanie zmienia:
Jest nasycona nim do obrzydzenia.

  WIĘCEJ